Konular

Konular: İnsan ve Toplum

BUHARLI LOKOMOTİF BUHARLI LOKOMOTİF Kış ayları gelince artar istimin dozu,
Yağar karla birlikte dumanlı kömür tozu,
Simsiyah görünüyor renkli çekilen pozu,
Büyük şehirler birer buharlı lokomotif.
YANGIN YANGIN Ateşliyor tarlayı hasat sonu çiftçimiz,
Yükselen alevlerin faydası var sanıyor,
Çöle dönen dünyada kavrulurken çimiz,
En verimli topraklar cayır cayır yanıyor.
GÜZELLİK GÜZELLİK Yeşil ise güzeldir kasabalar şehirler,
Hayat verir çevreye, çoşkun akan nehirler.
Çirkinleşir kıyılar döner ise çöplüğe,
Suyu temiz kaldıkça mavileşir denizler.
TEDBİR TEDBİR Karşı olmayan var mı, ozon tehlikesine,
Ağaçların kesilip, yere devrilmesine?
Karşıyız erozyona, karşı olmasına da,
Tedbiri düşünmeyiz çevre kirlenmesine!
NE YAZIK! NE YAZIK! Ağasız kalan toprak savunamaz kendini,
Sel olur yağan yağmur aşar gider bendini.
Tonlarca toprağımız denizlere aktı da,
Anlamadık yazık ki, erozyonun fendini!
HERGÜN ANNELER GÜNÜ HERGÜN ANNELER GÜNÜ Evlâdına hasreder anne bütün ömrünü,
Yılda birgün yeter mi, almak için gönlünü?
O anneler ki, “Cennet ayakları altında”
Hayırlı evlat için, hergün anneler günü.
KAYBOLACAK HAYALİM KAYBOLACAK HAYALİM Acı tatlı hatıra çocukluğu gençliğim,
Gözlerimin ufkunda kısa metraj bir film,
Son nefesimle ruhum ayrılınca bedenden,
Ekranından dünyanın kaybolacak hayalim.
MANEVİ BOŞLUK MANEVİ BOŞLUK Hayret verir insana geldiğimiz şu nokta,
Bilgisayardan sonra robotlar var ufukta,
“Uydu”lu artık hayat; hepsi iyi güzel de,
Sallanıyor insanlık manevi bir boşlukta.
ZAMAN ZAMAN Oyuncaklar büyüyor yaşlandıkça insanlar,
Oyun eğlence ile harcanıyor zamanlar.
Hatırlanmıyor bile, yaratılış gayesi,
Kulaklar işitse de duyulmuyor ezanlar.
YAŞAMANIN GAYESİ YAŞAMANIN GAYESİ Misafiriz dünyada, kalacağız birkaç gün.
Sayılıdır günleri hızlı biten şu ömrün.
Yaşamanın gayesi hazırlanmak ölüme,
Gün bugündür bilene, çoktan geçip gitti dün
TEKNOLOJİNİN FENDİ TEKNOLOJİNİN FENDİ Otomattik çağdayı yaşamak kolay şimdi,
Hayatın bütün yükü cihazlara yüklendi.
Her derdin çaresi var, ancak ölü öyle mi?
Susar ölüm deyince, teknolojinin fendi.
KÜLTÜR KATLİAMI KÜLTÜR KATLİAMI Asılsız kelimede aranınca asalet,
Çıktı edebiyatta diz boyuna rezalet.
“Soğuk savaş” denilen kültür katliamında,
Sardı lisanımızı baştanbaşa sefalet.
KAVGA KAVGA Menfaate dayanan dostluk gelip geçiyor,
Çıkarı fazla bulan, yeni ortak seçiyor,
Çekinmiyor kavgadan, bir parçacık mal için,
İnsanoğlu sonunda ektiğini biçiyor.
TELEVİZYONLU SAVAŞ TELEVİZYONLU SAVAŞ Döndü bir Hipodrom’a, şu ihtiyar dünyamız,
Gerçek oldu sonunda, teknoloji rüyamız;
Yirmi dört saat savaş; kanlı, canlı yayında…
Locadır evler şimdi ekranlar arenamız.
SEVGİ YILI SEVGİ YILI Birleşmiş Milletler’in kararıyla dünyada,
Büyük İslam Velisi, çağrılıyor imdâda;
Kurtuluş sevgisinde, inancında Emre’nin,
Barışın anahtarı, Yunus adlı deryada!
BAŞARMAK BAŞARMAK Başarının bir şartı, çalışmaktır her zaman,
Bir şartı da, insana huzur veren bir mekân;
Azmedilen bir işte muvaffak olak için,
Bulunmalı elbette, herşeyden önce imkan!
YENI YIL YENI YIL Silinip kaybolurken, eskiyen yıl ufukta,
Haşmetiyle yeni yıl, boy gösterir dorukta;
Yepyeni hayallere dalarken, bir bakmışız,
Bitmiş koskoca yıl, tükenmiş bir solukta!
BİRLİK BİRLİK Hakkımız yok, ömrümüzü boş işlerle telefe,
Birlikte yürümeli, koşmalıyız hedefe…
Hüsrandır ayrılıklar; birlikten kuvvet doğar,
Kalmamalı safların arasında mesafe!
YÜRÜYEN MERDİVEN YÜRÜYEN MERDİVEN Bir yolculuk şu ömür, tükenerek gidilen,
Yolculukta beraber, üzülenle sevinen.
İnişli yokuşludur, hayat dediğimiz şey!
Kaygan zemin üstünde yürüyen bir merdiven.
BAHTİYARLIK BAHTİYARLIK Kafeslerde çırpınan kanaryanın çığlığı,
Bir ürperti gibidir, şu hayatın sığlığı…
“Ruhum kuşlar kadar hür” diyor, yüce Mevlâna:
“Ölümümle yaşadım, gerçek bahtiyarlığı!”
SEBEPLER SEBEPLER Durur mu zaman sanki, işlemese saatler?
Tutmasak da elinden yine büyür bebekler…
İrademiz dışında, doğmak gibi, ölmek de;
Ermese de aklımız, ilâhidir sebepler.

TEFEKKÜR TEFEKKÜR Tekeffür saatleri galiba gecelerde,
Kaybolan gün yeniden doğar düşüncelerde,
Yoktur geride kalan, doğup batan güneşten;
Ararız kendimizi, görünmez hecelerde.

SAYIM GÜNÜ SAYIM GÜNÜ Bir içtima günüdür, şu nüfus sayımları
Kaydederler deftere, hayatta olanları
Düşülür ölenlerin esamesi kütükten,
Sayaz olurlar birgün, nüfusu sayanları.


DEĞİŞEN DÜZEN DEĞİŞEN DÜZEN Sarsılıyor gittikçe prangalı düzenler,
Hürriyete koşuyor esaretten bezenler;
Yıkıyor başlarına, Utanç Duvarları’nı,
Enkaz altında şimdi, insanlığı ezenler.