YAŞADIKÇA I Başkanlık Sistemi
Lütfen hatırlayalım.
12 Eylül 2007 referandumunda sandık başına gittik. Yüzde 69 oranında Evet oyuyla milletçe bir karar verdik.
- Neydi o karar? Cumhurbaşkanını halk olarak doğrudan biz seçeceğiz. Doğrudan halkoyuyla devlet başkanının seçildiği sistemin adı nedir?
- Başkanlık!
Evet, devlet başkanını doğrudan halkın seçmesi, başkanlık sisteminin temel şartıdır.
- Gerisi teferruat! Biz, referandumda Evet diyerek, tercihimizi başkanlıktan yana ortaya koyduk. Halk olarak üzerimize düşeni yaptık.
- Şimdi söz, TBMMde.
İKİ BAŞLILIK TEHLİKESİ
Esasen, TBMM yeni anayasayı yaparken, bundan sonraki cumhurbaşkanını halkın seçecek olması realitesini dikkate almak zorundadır.
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ile Başbakan Recep Tayyip Erdoğan aynı ekolden geldikleri ve fikirleri büyük ölçüde uyuştuğu için bugün ciddi bir problem ortaya çıkmıyorsa da, bu durum, ilânihaye böyle sürüp gidecek demek değildir. Üstelik, yeni göreve gelecek cumhurbaşkanı; mevcut yetkilerine halkoyunun da eklenmesiyle güçlenerek otomatikman yarı başkan konumuna yükselecek ve bu gücü, kendisini bu makama getiren halk yararına kullanmak isteyecektir.
Tabiatıyla, seçilmiş başbakan da aynı şekilde halkın ve anayasanın kendisine yüklediği görev ve sorumlulukları yerine getirmek durumundadır.
- İki başlılık tehlikesi de işte tam bu noktada ortaya çıkıyor.
- Tıpkı; Demirel-Özal ve Ecevit-Sezer dönemlerinde olduğu gibi.
Hatırlarsanız; Başbakan Süleyman Demirel, bir türlü anlaşamadığı merhum Cumhurbaşkanı Turgut Özala hakarete varan sözler sarf etmişti. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer de tartıştığı Başbakan Bülent Ecevitin önüne anayasa kitapçığı fırlatarak, 2001 ekonomik krizinin patlak vermesine yol açmıştı.
- TBMM, yeni anayasada, bu tür iki başlılığın tekrar etmesini önleyecek düzenlemeler yapmalıdır ki, bunun da en kesin ve kestirme yolu başkanlık sistemine geçmektir.
SANDIKTA EVET DEDİK
İktidar, meseleyi TBMM'de çözmenin yollarını aramalı, siyasi partiler de, vaktiyle merhum Özal'a yaptıkları gibi sırf Başbakan Erdoğana muhalefet olsun diye halkın başkanlık isteğini göz ardı etmemelidir.
- Konu şahsî değil, ülkenin geleceğiyle ilgilidir.
Mevcut Parlamento aritmetiğinde muhalefet, halk iradesinin yeni anayasaya yansımasına engel mi oluyor? O zaman da tekrar referanduma gidilmeli, başkanlık sistemini isteyip istemediği halka açıkça sorulmalıdır. Lütfen hatırlayalım.
- Milletçe, 12 Eylül 2007 referandumunda, başkanlık sistemine yüzde 69'la Evet dememiş miydik? Mesaj yerine ulaşmamışsa, sandıklar gelsin bir kere daha Evet diyelim.
- Üstelik bu defa, en az yüzde 70'le!..
SEFA KOYUNCU I TÜRKİYE GAZETESİ - 20.05.2012
