Konular

Konular: Zaman & Vakit

TARİHİN SONU TARİHİN SONU "‘Tarihin sonu’ tezmiş, meşhur Fukuyama’dan.
Geçte olsa öğrenmiş; başladı ‘âhir zaman’."
DÜNYA DÜNYA Açınca gözümüzü gördüğümüz şu dünya,
Ömür boyu görmeye doyulmayan bir rü’yâ,
Cezbediyor kendine çekiyor anki bizi,
Bir fısıltı hâlinde, “devam” diyor uykuya…
BİRLİK BİRLİK "Hakkımız yok zamanı boş işlerle telefe.
Birlikte yürümeli, koşmalıyız hedefe.
Hüsrandır ayrılıklar, birlikten kuvvet doğar,
Kalmamalı safların arasında mesâfe."
BU DA GEÇER… BU DA GEÇER… Gelmiş geçmiş ne günler, ihtişamlı devirler.
Harab olmuş sonunda nice muhteşem eser.
Ne kalmış ki geçmeyen gelip de şu dünyaya,
Eserinle övünme ey devir! “Bu da geçer…”
ÖMÜR ÖMÜR Günler çabuk geçiyor, peşinden koşuyoruz,
Üzülüyoruz bazen, bazen de çoşuyoruz.
Kısacık ömrümüzde, ölümden sonrasına,
Hazırlanmıyor isek, boşa konuşuyoruz!
GENÇLİK ÇAĞI GENÇLİK ÇAĞI Hatırlıyor da insan çocukluk günlerini,
Kovalıyor durmadan seneler birbirini.
Gelip de geçiveren gençlik çağından sonra,
Anlamaya başlıyor yaşlılık hallerini!
ÇAM AĞACI ÇAM AĞACI Örtüyor dallarını ipincecik bir dantel,
Buzların arasında görünüyor binbir el.
Güz gelince ağaçtır yaprağını dökerken,
Kar altında yemyeşil çam ağacı ne güzel!
SORULAR (3) SORULAR (3) Ben sen o, biz siz onlar: Tehlikede mi canlar?
Azaldı mı oksijen? Çadırda mı gezegen?
Ben sen o, biz siz onlar; yangın ihbarı mı var?
Kıvılcım mı süzülen, ozon deliklerinden?
KIŞ TEMİZLİĞİ KIŞ TEMİZLİĞİ Yine mevsim değişti, bahardan kışa geldik,
Buz kesince havalar kalın urbalar giydik.
Bembeyaz oldu birden kararttığımız çevre,
Şehirlerde dağlarda başladı bir temizlik!
FIRTINA FIRTINA Geldi hâzân yapraklar büründü alevlere,
Sıçradı kıvılcımlar bağlara bahçelere.
Önce yağmur başladı sonra da fırtınalar,
Bir yangının külleri savruldu yerden yere.
SONBAHAR SONBAHAR Yaprağın sararması sembolü sonbaharın,
Esrarlı perdesine bürünmesi dağların.
Bir sayfadır ölümden yere düşen her yaprak,
Tefekkür mevsimidir Sonbahar insanların!
İLKBAHAR İLKBAHAR Esti baharın yeli, eridi dağlarda kar,
Gürül gürül çağladı ırmakta çoşkun sular.
Neş’elendi tabiat ilâhi hikmet ile,
Erişti ilkbahara kımıldadı ağaçlar.

ALEV TARLALARI ALEV TARLALARI Çiftçimiz hasat sonu anızları yakıyor,
Yükselen alevlerin seyrine bakıyor.
Kül oluyor canlılar alev tarlalarında,
Bereketli topraklar denizlere akıyor.
GÜZELLİKLER YAŞASIN GÜZELLİKLER YAŞASIN Gözümüzü dalların yeşilliği okşasın,
Çirkinlikler kaybolsun, güzellikler yaşasın.
Yayılsın çevremize içimizdeki huzur,
Sabah doğan güneşle hayat güzel başlasın.
DAHA YEŞİL BİR DÜNYA DAHA YEŞİL BİR DÜNYA Adım başı bir ağaç köklerini salmalı,
Şehirlerin içi de ağaçlarla dolmalı.
Kasaba ve köylerde kalmamalı kıraç yer,
Dünyamız baştanbaşa yeşil alan dolmalı.

SULARDA HAYAT SULARDA HAYAT Karaya vuran balık ne arıyor sahilde?
Haber veriyor bize tehlikeyi belki de.
“Hayat kalmadı” diyor “yaşadığım sularda”,
Kirletti toprak gibi, insanlar, denizleri de.

KAR ALTINDA KAR ALTINDA Kar altında yürürken hatırlar da baharı!
Tararız bir taraftan buzlanmış ufukları,
Tiitrer hayâlimizde kar taneleri gibi,
Gölgelerin peşinde kaybolan yaz ayları.
TUZAK TUZAK Günü gün eder isek dinlemeden yasağı,
Kirletirsek çevreyi düşünmeden uzağı,
Yaşanmaz hale gelir dünyamız da sonunda,
Kurarız kendimize tehlikeli tuzağı.
KİRLENEN DÜNYA KİRLENEN DÜNYA Değişti gün geçtikçe bulutun rengi bile,
Zehir düştü toprağa, suya karıştı hile,
Kendi ellerimizle bataklık yaptığıız,
Dünyada kaç insan var, yaşayan sıhhat ile
STRES STRES “Çağın hastalığı”dır stres denen hastalık,
Müptelâdır bu derde ne yazık ki insanlık.
Birer sinir küpüdür çağımızda insanlar,
Tevekküldür çâresi; hakiki Müslümanlık.
GELDİ GEÇTİ… GELDİ GEÇTİ… Hangi günü gördük de, o gün akşam olmadı?
Hangi zor gün geçmedi, hangi çile dolmadı?
Kimi kederle, kimi neş’eyle geldi, geçti…
Şu yalancı dünyadan kimse vefâ bulmadı.
KAYBOLACAK HAYALİM KAYBOLACAK HAYALİM Acı tatlı hatıra çocukluğu gençliğim,
Gözlerimin ufkunda kısa metraj bir film,
Son nefesimle ruhum ayrılınca bedenden,
Ekranından dünyanın kaybolacak hayalim.
MANEVİ BOŞLUK MANEVİ BOŞLUK Hayret verir insana geldiğimiz şu nokta,
Bilgisayardan sonra robotlar var ufukta,
“Uydu”lu artık hayat; hepsi iyi güzel de,
Sallanıyor insanlık manevi bir boşlukta.
ZAMAN ZAMAN Oyuncaklar büyüyor yaşlandıkça insanlar,
Oyun eğlence ile harcanıyor zamanlar.
Hatırlanmıyor bile, yaratılış gayesi,
Kulaklar işitse de duyulmuyor ezanlar.