“… Devlet, her türlü sinaî ve ticarî faaliyetlerden hatta hizmet kesiminin bir kısmından çekilmelidir. Çünkü devlet, iş yeri sahibi birisi gibi kâr zarar hesabıyla yatırım yapamaz. Para (sermaye) devletten oldukça kimse kâr zarar için sorumluluk almaz. Bedavacılığın güvencesi olmamalıdır.”