TÜRKÇE
Sanat yapmak yüklemle,
Şiir için hoş, âlâ.
Nesir’de devrik cümle,
Başa en büyük belâ.
Fâil mef’ûl fiildir,
Türk nesrinin esâsı.
Asla Türkçe değildir,
Fi’lin başta olması.
Düz bir cümle olursa,
Özne sonra zarf gelir.
Yüklem sonda durursa,
İşbuna Türkçe denir.
Bu kâide Türkçenin
En sağlam temelidir.
Kim yıkarsa temelin,
İhânet bilmelidir.
Sûikasdle Türkçe’yi
Bilerek bozuyorlar.
Başı bozuk lehçeyi,
Dil diye sunuyorlar.
Bin yıllık târihe bak,
Var mı devrik nesr yazan?
Devrik cümle bir tuzak,
Hâindir dili bozan!
Şu aymaz profesör,
Linç akademisyeni!
Uyan da gerçeği gör,
Hiç ediyorlar seni!
İnsan derler bir lisan,
Hatırlatırım sana.
Sahip çıkar her insan,
Önce has lisanına!
Sefa Koyuncu I 3 Temmuz 2006
