IRAK'DA KANLI ŞAFAK
Irak’da bir kanlı şafak...
İlk bombanın düştüğü an.
Gök simsiyah, kızıl toprak,
Durdu kalbim, durdu zaman.
Tekbir, ezan, siren sesi...
Bir uğultu ufuklardan.
Bir bebeğin son nefesi,
Ve ardından bombardıman.
Bir güvercin dönüyordu,
Seher vakti yuvasına.
Ne ocaklar sönüyordu,
Yine petrol davasına.
Yavruları bir anneye,
Sarılmış da koklaşıyor.
Katil füze o haneye,
Kilitlenmiş yaklaşıyor...
Ah! Anneler... Anneler ah! ..
Çırpınıyor, dövünüyor.
Evladının kanlı sabah,
Kefenine bürünüyor.
Ya çocuklar? Korku dolu,
Gözler ile bakınıyor.
Ayak yitik, kopuk kolu,
İnleyerek yakınıyor.
Hane yıkık, baba şaşkın...
Enkazda can aranıyor.
Genç-ihtiyar, erkek-kadın,
Tomahawkla taranıyor.
Irak yakın, ırak değil!
Yağmalanan gönlüm, gözüm.
Irak ki, son durak değil,
Bombalanan aslım, özüm.
Tekmelendim, yağmalandım.
Dondu kanım, kesmez bıçak!
Can evimden bombalandım,
Irak’ta bir kanlı şafak!
Sefa KOYUNCU I IRAK'DA KANLI ŞAFAK KİTABI - 21.03.2003
ETİKETLER:
sefa
koyuncu
yorum
sohbet
türk dili
Türkiye Gazetesi
kütüphane
Türk Edebiyatı
Güncel
yazı
chp
anlaşma
genel
1980
sendika
polis
meydana
1980 öncesi
iç karışıklık
Türkiye tarihi
İşçi Olayları
Ecevit Hükümeti
Mustafa Özbek
Recep Tayyip Erdoğan
devlet
Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği
Seyyid Harun Veli
seydişehir
üçüncü yeni nesil
Türk Şiiri
bati
politika
siyaset
din
çevre
arşiv
medya
röportaj
türkçe
milli şiir
bilim
asya
avrupa
anadolu
Anadolulu
milli
yerli
yazar
gazeteci
anadoluyum
ilim
irak
Irak Savaşı
şiir akımları
3. Yeni
3. Yeni Nesil Akımı
Türk Dili ve Edebiyatı
değişim
gelişim
teknoloji
ekran
Muhafazakâr san’at
muhafazakar
san’at
türkiye
Üçüncü Yeni Nesil Akımı
üçüncü yeni akımı
üçüncü yeni
muhâfazakar sanat
dil bilimi
filolog
filoloji
edebiyat
sanat
kültür
şair
şiir
gelecek
huzur
sefa koyuncu