BAĞDAT GECELERİ
Silueti namlunun,
Her köşenin başında.
Dibinde bir kuytunun,
Süzülen göz yaşında.
Kulaklar kabarıyor,
Bir hışırtı sesine.
Dünyası kararıyor,
Kurşunla ensesine.
Çocuklarla kadınlar,
Kahroluyor her gece.
Acûzeler, yakınlar…
Dayanılmaz işkence.
Gece âni bir hareket,
Felâket habercisi.
Bir hânede nihâyet,
İnler gecenin sesi.
Yüreklerde bir yangın,
Bir çığlık var derinde.
Bağdat’a gece dalgın,
Miğferler siperinde.
Akıl, beyin, göz, yürek,
Vuruşur gece boyu.
Olurlar kazma kürek,
Katlederler uykuyu,
Başeller arasında,
Göz tavana çakılı,
Gecenin yarısında,
Yitiren var akılı.
Silah siluetleri,
gece boyu sokakta.
Gözetliyor her yeri,
Koalisyon Irak’ta.
İstilâcısaldırgan,
Sivil hedef seçiyor.
Kadın-erkek perişan,
yüzler yere geçiyor.
Ukyudayken bastırıp
Kelepçeyi takıyor.
Mazlumları kıstırıp,
Karanlıkta yakıyor.
Çuval içinde yüzler,
domuz bağıellere.
Kan ağlayan öksüzler,
Götürülür bir yere.
Baykuşsesleri tüner,
Gecenin nefesinde.
Gözlerin feri söner,
Tankların gölgesinde.
Bağdat geceleri sert,
Ağır işgal çarkında.
Gündüz ise ayrı dert,
bütün dünya farkında!
(2004 I IRAK’TA KANLI ŞAFAK – ŞİİRLER)