Konular

Etiket: nükte

ZAMANIN KIYMETİ ZAMANIN KIYMETİ Makinayla görülür şimdi pek çok işimiz,
Teknik ilerledikçe artar oldu vaktimiz.
Bilmiyoruz kadrini ele geçen zamanın,
Rahata kavuştukça gevşedik galiba biz!
MODERN İLMİN KAYNAĞI MODERN İLMİN KAYNAĞI Hazret-i Âdem ile başladı medeniyet,
Modern ilmin kaynağı elbette İslâmiyet.
Teknoloji bugüne ulaştı adım adım,
İlerledi zamanla her sahada cemiyet.
BAŞARININ ŞARTLARI BAŞARININ ŞARTLARI Başarının üç şartı: “Zaman, mekân ve imkân.”
Çalışmaktır biri de ihlâs ile durmadan.
Başarır kolaylıkla “zor” denilen işleri,
İnsanlığa hizmeti gâye edinen insan..
NASIL DA ALDANMIŞIZ!... NASIL DA ALDANMIŞIZ!... Yalan yanlış bilgiye nasıl da aldanmışız,
Dış Türkler’den yıllarca habersiz yaşamışız.
Okutulan uydurma kitaplar sâyesinde,
Târihi biz sâdece Eski Yunan sanmışız!
ÂLİLERİN ÇİLESİ ÂLİLERİN ÇİLESİ Bir âlimin çilesi ihlâs ile muhakkak,
Kitaplar arasında gece-gündüz uğraşak.
Okuyup ince ince, yüzbinlerce sayfayı,
Doğruları yazarak neştermeye çalışmak.
DANIŞMAK DANIŞMAK Sakınalım yanlıştan, doğrusunu alalım,
Geçmişe bakalım da bileleri, bulalım.
Danışılır ehline dünyâ işleri bile,
Din işini de elbet bir ehline soralım!
YAŞAMAK İŞKENCEYDİ YAŞAMAK İŞKENCEYDİ Ortaçağda Avrupa, vahşet kokan sahneydi,
Krallar birer zâlim, vatandaş da köleydi.
İnsan yerine konmaz, ezilirdi kadınlar,
Kralların emrinde yaşamak işkenceydi.
TÜRBELER TÜRBELER Ne güzel, sıra sıra câmiler ve kubbeler,
İhtimâmla korunuz yurdumuzda türbeler.
Bir mübarek zât vardır, muhakkak ki içinde,
Bir türbeye ceddimiz kıybet verdiyse eğer.
HİZMET HİZMET Hak Resûl ile Eshâb-ı neşreyledi bu dîni.
Açıkladı âlimler yazdı dînin emrini,
Tarandı birer birer, en kıymetli eserler,
Türkiye Gazetesi topladı hepsini.
MEVLÂNÂ MEVLÂNÂ Gönüllerde Mevlânâ, gönüllerde Mesnevî,
Sevgisiyle doludur mü’minin gönül evi.
Manevî mimarları ma’nevi dünyamızın,
Yüce Mevlânâ ile Sadrettin-i Konevî.
KURTULUŞ KURTULUŞ Yükselsen de ilimde, bilgin olsan her fende,
Zirvelerde gezinsen, dünya koşsa peşinde,
Acınacak haldesin, eğer mü’min değilsen,
Zirâ kurtuluş yolu, ancak İslâ dîninde.
MEVLÂNÂ’YI ANMAK MEVLÂNÂ’YI ANMAK Bu nasıl anlam, nasıl yanmak, anlayan var mı?
Mevlânâ gibi bir velî, ney, dümbelek çalar mı?
Raksederek sahnede, O’nu andık sandılar,
Mevlânâ’yı gerçekten seven böyle yapar mı?
DARWİN NAZARİYESİ DARWİN NAZARİYESİ Çok çirkindir insana “maymun dölü” denmesi,
İlmin yüz karasıdır iftiranın böylesi.
Duramazdı elbette hakiki ilme karşı,
Artık çöp sepetinde Darwin nazariyesi.
İLLE ANA KUCAĞI İLLE ANA KUCAĞI Şu çocuklara bakın, için için yanıyor,
Belki de her birine özenle bakılıyor.
Yetim ve öksüz değil, fakat dokunsan ağlar,
Kreşteki çocuklar ana-baba arıyor.
SEFÂLET SEFÂLET Avrupa’nın kültürü yaramadı bir işe,
Mâni olunamıyor, artık kötü gidişe.
Baş gösterdi sonunda bir isrâf sefâleti,
Batı medeniyeti, çoktan geçti inişe.
NE YAZIK NE YAZIK Her sahada zaferle dolu iken mâzimiz,
Geçmişinden habersiz yabancılar gibiyiz.
Halbuki Avrupa’ya hem de yüzlerce defa,
İnsanlık dersi veren bir millet değil miyiz?
BÂTILDAN KAÇIŞ BÂTILDAN KAÇIŞ Bâtıldaki insanlar bir kurtuluş arıyor.
Sapıkların yüzünden kimi dinsiz oluyor.
Kimi de inceliyor birer birer her dîni,
Yücel İslâm dîninde hemen karar kılıyor.
HADDİNİ BİLEN HADDİNİ BİLEN İnsanoğlu şöyle bir incelese kendini,
Çok kuvvetli olsa da görüverir aczini.
İnanır seve seve teslim olur Rabine,
Rabbini bilen ise, bilir elbet haddini.
YOLUN SONU YOLUN SONU Kılavuzsuz gidilen yolculuk mâcerâdır,
“Ben bilirim” demekse, püsküllü bir belâdır…
Dinde ise hele bu pervasızca hareket,
Yolun sonu ya kâbus, ya korkulu rü’yâdır…
İNSANLIĞIN REHBERİ İNSANLIĞIN REHBERİ Âlemlere rahmettir İki Cihân Serveri,
Ebû Bekr, Ömer, Osman ve Ali hazretleri,
Parlayan bir yıldızdır yüce İmâm-ı a’zam,
Büyük müceddîdlerdir insanlığın rehberi.
KANAAT GEM’İ KANAAT GEM’İ Huzur olmaz, ihtiras sana rehber oldukça,
İnsan doymaz; aç gözlü, azgın nefse uydukça,
Dünyâyı versen “az” der; yetmez Merih, hattâ Ay,
Arzulara kanaat gemi vurulmadıkça.
DEĞER Mİ? DEĞER Mİ? Dünyâ için değer mi, kırmak insan kalbini?
Öfkelense de kişi tutmalıdır dilini.
‘Dostsuz kalır’ demişler, ‘kusursuz dost arayan’
İş kusurlu olana uzatmaktır elini.
HESAP GÜNÜ HESAP GÜNÜ Bir lütuftur insanın şu dünyaya gemesi,
Kaderidir dünyâda ömür sürüp ölmesi.
Muhakkaktır mahşerde can verilip yeniden,
Huzûr-u İlâhî’de bir gün hesap vermesin
GENÇ NESİL? GENÇ NESİL? Yeni nesil çığ gibi, gözümüz hep onlarda,
Kaybolun gitmesinler oyunlarda kumarda.
Küçülmesin şimdiden,, yarının büyükleri,
Takılıp kalmasınlar, hâince tuzaklarda.