Konular

Etiket: dil bilimi

MEVLÂNÂ MEVLÂNÂ Gönüllerde Mevlânâ, gönüllerde Mesnevî,
Sevgisiyle doludur mü’minin gönül evi.
Manevî mimarları ma’nevi dünyamızın,
Yüce Mevlânâ ile Sadrettin-i Konevî.
KURTULUŞ KURTULUŞ Yükselsen de ilimde, bilgin olsan her fende,
Zirvelerde gezinsen, dünya koşsa peşinde,
Acınacak haldesin, eğer mü’min değilsen,
Zirâ kurtuluş yolu, ancak İslâ dîninde.
MEVLÂNÂ’YI ANMAK MEVLÂNÂ’YI ANMAK Bu nasıl anlam, nasıl yanmak, anlayan var mı?
Mevlânâ gibi bir velî, ney, dümbelek çalar mı?
Raksederek sahnede, O’nu andık sandılar,
Mevlânâ’yı gerçekten seven böyle yapar mı?
DARWİN NAZARİYESİ DARWİN NAZARİYESİ Çok çirkindir insana “maymun dölü” denmesi,
İlmin yüz karasıdır iftiranın böylesi.
Duramazdı elbette hakiki ilme karşı,
Artık çöp sepetinde Darwin nazariyesi.
İLLE ANA KUCAĞI İLLE ANA KUCAĞI Şu çocuklara bakın, için için yanıyor,
Belki de her birine özenle bakılıyor.
Yetim ve öksüz değil, fakat dokunsan ağlar,
Kreşteki çocuklar ana-baba arıyor.
SEFÂLET SEFÂLET Avrupa’nın kültürü yaramadı bir işe,
Mâni olunamıyor, artık kötü gidişe.
Baş gösterdi sonunda bir isrâf sefâleti,
Batı medeniyeti, çoktan geçti inişe.
NE YAZIK NE YAZIK Her sahada zaferle dolu iken mâzimiz,
Geçmişinden habersiz yabancılar gibiyiz.
Halbuki Avrupa’ya hem de yüzlerce defa,
İnsanlık dersi veren bir millet değil miyiz?
BÂTILDAN KAÇIŞ BÂTILDAN KAÇIŞ Bâtıldaki insanlar bir kurtuluş arıyor.
Sapıkların yüzünden kimi dinsiz oluyor.
Kimi de inceliyor birer birer her dîni,
Yücel İslâm dîninde hemen karar kılıyor.
HADDİNİ BİLEN HADDİNİ BİLEN İnsanoğlu şöyle bir incelese kendini,
Çok kuvvetli olsa da görüverir aczini.
İnanır seve seve teslim olur Rabine,
Rabbini bilen ise, bilir elbet haddini.
YOLUN SONU YOLUN SONU Kılavuzsuz gidilen yolculuk mâcerâdır,
“Ben bilirim” demekse, püsküllü bir belâdır…
Dinde ise hele bu pervasızca hareket,
Yolun sonu ya kâbus, ya korkulu rü’yâdır…
İNSANLIĞIN REHBERİ İNSANLIĞIN REHBERİ Âlemlere rahmettir İki Cihân Serveri,
Ebû Bekr, Ömer, Osman ve Ali hazretleri,
Parlayan bir yıldızdır yüce İmâm-ı a’zam,
Büyük müceddîdlerdir insanlığın rehberi.
KANAAT GEM’İ KANAAT GEM’İ Huzur olmaz, ihtiras sana rehber oldukça,
İnsan doymaz; aç gözlü, azgın nefse uydukça,
Dünyâyı versen “az” der; yetmez Merih, hattâ Ay,
Arzulara kanaat gemi vurulmadıkça.
DEĞER Mİ? DEĞER Mİ? Dünyâ için değer mi, kırmak insan kalbini?
Öfkelense de kişi tutmalıdır dilini.
‘Dostsuz kalır’ demişler, ‘kusursuz dost arayan’
İş kusurlu olana uzatmaktır elini.
HESAP GÜNÜ HESAP GÜNÜ Bir lütuftur insanın şu dünyaya gemesi,
Kaderidir dünyâda ömür sürüp ölmesi.
Muhakkaktır mahşerde can verilip yeniden,
Huzûr-u İlâhî’de bir gün hesap vermesin
GENÇ NESİL? GENÇ NESİL? Yeni nesil çığ gibi, gözümüz hep onlarda,
Kaybolun gitmesinler oyunlarda kumarda.
Küçülmesin şimdiden,, yarının büyükleri,
Takılıp kalmasınlar, hâince tuzaklarda.
GERÇEK SERVET GERÇEK SERVET Evliyâ şu dünyanın en nâdide zîneti,
Bir âlimi tanıyan, bulur gerçek serveti.
Ma’nevi güneşleri âlimlerdin cihânın,
Rabbimiz onlar ile kaldırıyor zulmeti.
ÂHİRETİ DÜŞÜNMELİ ÂHİRETİ DÜŞÜNMELİ İnsanoğlunun işi, bu dünyada bitmez ki.
Her işi halletmeye zâten ömür yetmez ki.
Düşünmeli değil mi, öyleyse ahireti?
Fânî dünyanın malı orada para etmez ki!...
GENÇLİK GENÇLİK Batan bir güneş değil, biten bir gündür; bugün,
Yirmidört saatidir giden sayılı ömrün,
Tükenişi âşikâr, güneş gibi hayatın,
Gençlik denen rüzgâr da ömrü kadar bir gülün.
MUHAMMED KUDSÎ BOZKIRÎ MUHAMMED KUDSÎ BOZKIRÎ Mevlânâ Ziyâûddîn Hâlid-i halifesi,
Seyyid Şehri’ni seçti, Hâce Muhammed Kudsî,
Aliperçi’de doğdu, Şam’da erdi kemâle,
Çavuş’tadır şimdi O, mârifet hazinesi.
BATI HASTALIĞI BATI HASTALIĞI Tanzîmattan beridir özendik Avrupa’ya,
Araladık kapıyı “Mikrop” doldu odaya,
“Avrupa hastalığı” bizi yedi bitirdi,
Kayboldu kimliğimiz uyarız her modaya.
DÜŞÜNMELİ DÜŞÜNMELİ Ne idim, ne oldum, ne olacağım demeli,
Kafa yormalı insan, dâima düşünmeli,
Ne büyük bir lütufdur, akıl, zekâ insana,
Mahlûkatın içinde insan en mükemmeli!
GURURA KAPILMA ! GURURA KAPILMA ! Dünyâ ve âhirette ermez için huzura,
Büyük görme kendini, kapılma hiç gurura.
Tevâzû sahibini övüyor yüce Allah
Buyuruyor: “Yakarım, hiç acımam mağrura!
VESÎLE VESÎLE Bir sebep, bir vesile, gerektir kurtuluşa,
“Velî”yi inkâr eden, baltayı vurur taşa,
Aklı olan bir kişi, sever Allah dostunu,
Ma’nevî destek alır, işi sürmez yokuşa.
ÖLÜME YOLCULUK ÖLÜME YOLCULUK Kiminin ömrü kısa, kimininki de çoktur,
İlâhi takdir böyle, ölümsüz canlı yoktur,
Bugün, yarın öbürgün, er ya da geç; kısaca:
Yaşadığımız hayat, ölüme yolculuktur.