ŞOK
Duruyor bazan zaman,
Ağırlaşıyor nabız.
Donup kalıyor insan,
Hayretinden apansız.
Kalma düştüğün yerde,
Kalkıp yürümeye bak.
Bâri sürünme bir de,
Yürü apalayarak.
İnsanın insafına,
Kaldın ise işin zor.
Güvenirsin lafına,
Seni yarı yolda kor.
Yazık binlerle yazık,
Kirlettik kendimizi.
Kırkından sonra azdık,
Teneşir paklar bizi.
Avrupa kültürüyle,
Ahlâkımız bozuldu,
Kötülük her türüyle,
Başköşeye kuruldu.
Neş’e saçar etrafa,
Televizyon, radyolar.
Akıllar kalktı rafa,
Hergün düğün, bayram var.
SEFA KOYUNCU I 2002
