SIRADAKİ
Birer birer çağrılır insanlar oğu yerde,
“Sıradaki gel” denir hastanede berberde.
Sıra sıradır hayat, tıpkı merdiven gibi,
Ömür boyunca insan sıraların talibi.
Çocukluk gençlik derken tahsil sonra askerlik,
İş hayatı ardından sıradadır evlilik.
Sıra sıradır dağlar yollar evler ağaçlar,
Mevsimlerde bozulmaz bir ilâhi nizam var.
Sökuverir şafaklar gecelerin peşinden,
Doğan güneş kaybolur ufuklar ötesinden.
Sıra sıra uçuşur kuşların kafilesi,
Bahar mevsimindedir tabiat defilesi.
Lerze lerze karların yağış mevsimi kış,
Seher vakti genelde horozdaki haykırış.
Yağmur zamanı bahar, yazlarda sıcak vardır,
Her mevsim ayrı meyve sırayla sofradadır.
Doğmak yaşamak ölmek sırayladır insana,
“Sıradaki gel!”den önce ihtardır bunlar sana.
SEFA KOYUNCU I 1997
