ŞİİRİN BAHÇESİ
Geceleri dolaştım,
Şiirin bahçesinde.
Anlamaya çalıştım,
Ahenk vardı sesinde.
Ağır ağır yürüdüm,
Alaca karanlıkta.
Gökkuşağını gördüm,
Şiirli bir şafakta.
Şiir tuttu elimden,
Sarayına çıkardı.
Tâcı vardı ölçüden,
Tahtının şekli vardı.
Mis kokulu bir mânâ,
Huzur veren ifade.
İhtişamlı bir bina,
İlim vardı içinde.
Mısralar arasında,
Dolaşırken el ele,
Söz aldı sırasında,
Kafiye geldi dile.
Sırılsıklam aşıktı,
İyi, güzel, doğruya.
Kapıları açıktı,
Temiz olan duyguya.
Şiirin bahçesinde,
Çok gece sabahladım.
Ahenk içerisinde,
Güzel sözdür anladım.
SEFA KOYUNCU I 16.04.2000
ETİKETLER:
Türk Şiiri
Recep Tayyip Erdoğan
devlet
Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği
ilim
bilim
teknoloji
milli şiir
röportaj
medya
arşiv
çevre
din
siyaset
politika
bati
san’at
üçüncü yeni
üçüncü yeni akımı
üçüncü yeni nesil
muhafazakar
Mustafa Özbek
Ecevit Hükümeti
İşçi Olayları
Türkiye tarihi
iç karışıklık
1980 öncesi
meydana
polis
sendika
1980
genel
anlaşma
chp
türkçe
muhâfazakar sanat
yazı
Güncel
Türk Edebiyatı
kütüphane
sefa koyuncu
seydişehir
türkiye
Üçüncü Yeni Nesil Akımı
Türkiye Gazetesi
dil bilimi
Türk Dili ve Edebiyatı
türk dili
sohbet
yorum
şair
edebiyat
şiir
kültür
sanat
koyuncu
sefa