PIRIL PIRIL BİR DÜNYA
Bürünmeli yeşile, büyük şehirler bile,
Eriyince kar topu, güneşin oklarıyla.
Çiçek gibi olmalı, yeni çehresi ile,
Olmamalı hep rüya, pırıl pırıl bir dünya.
Boyamalı yeşile, pembe mavi evleri,
Çimen rengi olmalı, çatı kiremitleri,
Rengârenk bahçelerden gelmeli kuş sesleri,
Olmamalı hep rüya, pırıl pırıl bir dünya.
Dizilmeli caddeye sıra sıra ağaçlar,
Çiçekler arasından yürümeli yayalar,
Selâm alıp vermeli güler yüzlü insanlar,
Olmamalı hep rüya, pırıl pırıl bir dünya.
Yayılmalı binalar yemyeşil bir çevreye,
Başlamalı şehirler soluk alıp vermeye,
Dünya betonlaşmadan girilmeli devreye,
Olmamalı hep rüya, pırıl pırıl bir dünya.
Benzemeli şehirler düzenli bir ormana,
Sıra sıra ağaçlar dikilmeli her yana,
Tükenir mi ağacın faydaları insana,
Olmamalı hep rüya, pırıl pırıl bir dünya.
SEFA KOYUNCU I SEYDİŞEHİR – 1997
