PEMBE BALONLU RÜYA
Kuş tüyü minderlerimizle bulutlar üzerinde,
Uçarım yıldızlara, bazen giderim aya.
İpekten şal içinde atlas maviliğinde,
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Kapayınca gözümü uzaklara giderim,
Dostlarımla el ele diyar diyar gezerim.
Kanat çırpar kuşlara, tavşanları severim.
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Bütün ağaçlar benim, kırlar da bahçelerim,
Mehtap aydınlığında açılır çiçeklerim.
Yıldız tarlalarımı kuşlarımla beklerim,
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Uçuşur rengârenk kelebekler başımda,
Billurdan bir ses her sabah uyanışımda,
Sımsıcak bakışıyla annem durur karşımda,
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Biricik annem benim canımdan çok sevidiğim,
Taht kurmuştur kalbimde babamla kardeşlerim.
Sevgi dolu ellerle tutulunca ellerim,
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Öğretir annem bana bilmediğim işleri,
Ağırlarız birlikte cici misâfirleri.
Ben veririm onlara gülsuyunu şekeri,
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Babam işten dönünce merdivene koşarım,
Atılır kollarına kapıda karşılarım.
İşte böyle her gün bir ayrı bayram yaşarım.
Benim için bu dünya pembe balonlu rüya.
Sıralarım babama soruları peş peşe,
Anlatır birer birer cevap verir pürneş’e.
Merak dolu içimde dünyadaki gidişe,
Yetmiyor artık bana pembe balonlu rüya.
Anlarım mânâsını anlatılan sözlerin,
Şânı yüce Allah’tır yaratanı bizlerin.
O’dur gerçek sâhibi yerlerin ve göklerin,
O’nun kudredi ile, benim gördüğüm rüya.
Soluyor bütün renkler, toz oluyor çiçekler,
Karışıyor toprağa kırlarda gelincikler.
Canlıları öğüten bir değirmen bu dünya,
Geçti bir hayâl gibi pembe balonlu rüya.
SEFA KOYUNCU I 1987 – SEYDİŞEHİR