MODERN HAYAT

MODERN HAYAT
 
Şehrin ana caddesi boydanboya gördüğüm, 
Kuş sesleri içinde kaldırım yürüdüğüm. 
Eğriliyor yerlere ağaçların dalları, 
Yüreklere sevgiyle uzanıyor kolları. 
 
Yalıyor omuzları kırlangıçlar, kargalar, 
Güvercinler, serçeler kaldırımlara konar. 
Oynaşıyor bir ceylan çocuklarla koşarak, 
Tırmanıyor bir sincap ağaca sıçrayarak. 
 
Fıskiyeli bir kavşakta trafik lâmbaları, 
Bir yanıp bir sönüyor, kırmızı-yeşil-sarı. 
Otomobiller yolda usul usul gidiyor, 
Sarmaşıkla örgülü bir tünele giriyor. 
 
Kirlilikten eser yok, arınmış gürültüden, 
Fabrikalar çekilmiş uzaklarına şehrin. 
Güler yüzlü insanlar çalışmanın şevkinden, 
Ağaçlar arasında atelyeleri şirin. 
 
Şehrin ana caddesi boydanboya gördüğüm,
Kuş sesleri içinde kaldırım yürüdüğüm. 
Yükselir minareden yanık bir ezan sesi, 
Canlanır şadırvanlar namaz vakitlerinde. 
 
Olsa gerek burası mutluluklar diyârı, 
Canlılar arasında dostça alışverişte. 
Gezer gül bahçesinde güzeryüzlü insanları, 
Tabiatla iç içe, modern hayat bu işte!
 
Sarar sonra yeniden iş telâşı herkesi, 
Gerçekleşir kalkınma böyle âhenk içinde. 
Öğrenciler öğrenir önce kendi özünü, 
Bilir dünden bugüne, yarına benliğini. 
 
Çalışır durmaksızın, dinler ata sözünü, 
Taşır ikibinlere târihî kimliğini. 
Pırıl pırıl parlayan yüzleri güneşe eş, 
Öz vatanında gençler yaşıyor kardeş kardeş. 
 
Târihin pınarında yıkanıyor benleri, 
Baktırıyor kendine gıptayla görenleri. 
Şaşırdınız değil mi gördüğüm manzaraya, 
Sosyal çevre gönlümde çözümlenmiş kördüğüm, 
 
Hayranlıkla bakarken bu güzelim tabloya, 
Üzüldüm uyanınca, rüya imiş gördüğüm. 
 
 
SEFA KOYUNCU I 2001