MEVLÂNÂ

ŞİİR I MEVLÂNÂ
 
Işıl ışın çiçek açan nebâtın, 
Tebessüm var çehresinde hayâtın; 
Daha renkli ömür şimdi çiçekten, 
Sevinç yüklü içimizde gerçekten. 
 
Geldi deyin dünyâmıza Mevlâna
Girdi sevin dünyâmıza Mevlâna...
 
Müjde müjde yankılanır semâda, 
Hasret yükü tam bir asır sayılır, 
Mehtâb yüzü hatırlanır duâda; 
Misk kokusu burcu burcu yayılır. 
 
Seçilmişlerdensin sen Mevlânâ, 
Kalbi sensin mahlûkatın Mevlânâ...
 
Ufkumuza doğdun doğan gün gibi, 
Zâtınızla bulduk günü dün gibi. 
Gönül iklimini açan sabahsın, 
Nûru ilâhiyi saçan hayatsın. 
 
Himmet sensin rahmet sensin Mevlana,
Biçâreye medet sensin Mevlânâ...
 
Mehtâbıyla aydın şimdi dünyâmız, 
Sevgisiyle yaşamanın tadı var .
Himmetiyle gerçekleşti rüyamız, 
Gönlümüzde muhabbetin yâdı var. 
 
İlim sensin âlim sensin Mevlânâ, 
Aşk ehline mâlûm sensin Mevlânâ...
 
SEFA KOYUNCU I 31.01.1980 - TÜRKİYE GAZETESİ 
 
(Oğlu Selahaddin Koyuncu mahlasıyla...)

Dosyalar