MEDENİYET ŞAFAĞI
Ağaçta kuşta değil,
Gönüldedir ilkbahar.
Heryer olsa yemyeşil,
Sensiz ne anlamı var?
Mevsimin güzelliği,
Senle mânâ kazanır.
Değişir özelliği,
Kışta bahar yaşanır.
Mehtâbdaki tebessüm,
Gül yüzünün aksidir.
Yıldız değil gördüğüm,
Tebessüm bahçesidir.
Sen sevginin kaynağı,
Huzûrun mihengisin.
Medeniyet şafağı,
Bilginin mihverisin..
İlmin câzibesinde,
Açtığın ufuk vardır.
Hâdis-i şerifinde,
Herbir sözün ummandır.
Sen her iki cihânın,
Batmayan güneşisin.
Baştâcısın dünyanın,
Allah’ın elçisisin.
SEFA KOYUNCU I 22.10.1999