KİBİR
Granitten daha sert,
Bir tavır varsa nedir?
Sözde mert, gerçekte namert,
Bir alçak tavır kibir.
İnsanı bir hoş eder,
İçmeden sarhoş eder.
Bir hoşu nahoş eder,
Kibir kanser gibidir.
Kişiye “Ben bilirim”,
Ben herkesten zekiyim,
Hem zengin hem dâhiyim”,
Dedirten de kibirdir.
Ayağı bazmaz yere,
Onundur bu yerküre.
O devdir, gayrı pire,
Kibirli komplekslidir.
Sevgi, şefkat ne bilmez,
Sayılsa da sevilmez.
Kibirinden geçilmez,
Zavallının biridir.
SEFA KOYUNCU I 18.04.2000
ETİKETLER:
Türk Şiiri
Recep Tayyip Erdoğan
devlet
Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği
ilim
bilim
teknoloji
milli şiir
röportaj
medya
arşiv
çevre
din
siyaset
politika
bati
san’at
üçüncü yeni
üçüncü yeni akımı
üçüncü yeni nesil
muhafazakar
Mustafa Özbek
Ecevit Hükümeti
İşçi Olayları
Türkiye tarihi
iç karışıklık
1980 öncesi
meydana
polis
sendika
1980
genel
anlaşma
chp
türkçe
muhâfazakar sanat
yazı
Güncel
Türk Edebiyatı
kütüphane
sefa koyuncu
seydişehir
türkiye
Üçüncü Yeni Nesil Akımı
Türkiye Gazetesi
dil bilimi
Türk Dili ve Edebiyatı
türk dili
sohbet
yorum
şair
edebiyat
şiir
kültür
sanat
koyuncu
sefa