HORMONLANDIK
Pırıl pırıldı sular,
Yemyeşil derelerde.
Adım başı bir pınar,
Çağlardı gölgelerde.
Pırıl pırıldı hava,
Çam kokulu yaylada.
Zümrüt yeşili ova,
Savrulurdu rüzgarda.
Pırıl pırıldı toprak
İşlendikçe çoşardı.
Çiçek, mahsül, dal yaprak,
Serapa misk kokardı.
Pırıl pırıldı yüzler,
El ele mütebessim.
Neşe doluydu gözler,
Bir başkaydı her mevsim.
Pırıl pırıldı hayat,
Hava, su, toprak, insan.
Ne lezzet kaldı ne tat,
Hormonlandık durmadan.
SEFA KOYUNCU I 29.02.2000
