Horasan’dan Anadolu’ya I SEYYİD HARUN VELÎ
ŞEHRİN KURULUŞU (5) - VAZİFE TAKSİMİ
Seyyid’in çevresinde gönüllüler ordusu,
Tarfisiz bir heyecan içindeydi doğrusu.
Hârûn Velî, übarek şehrini kuruyordu,
Issız dağbaşı, güzel bir mekân oluyordu.
Başlanıyordu nurlu tepenin imarına,
En güzel müjdeydi bu, çevre insanlarına.
Evlâd-ı Resûl’den bir velî şehri kuran,
Müjdeler getiriyor, mübarek ecdadından.
Nurlarını taşıyor yüce Efendimizin,
……………………….
…..
Karanlık bir dönemde yetişiyor imdada,
Ehl-i Sünnet nurunu neşrediyor burada.
Küpe ufuklarında güneş gibi doğuyor,
Ehl-i Sünnet nuruyla, karanlığı koğuyor.
Alıp himayesine mazlum Müslümanları,
Kavuşturdu nuruyla, hidayete Rûmları.
Birliğini sağladı bu Müslüman milletin,
Sönmesine çalıştı, fitne denen illetin.
Gönüllerde kurtulu ümidin artırdı,
İnsanlara sevgiyi, gerçek aşkı tattırdı.
Sevgi h”aleleriyle medeniyet getirdi,
İnsanlara huzurun esasını gösterdi.
İbret aldı insanlar, üstün vasıflarından,
Güzel ahlâkı ile, örnek yaşayışından.
Nehy-i anil münkerden bir an geri durmadı,
Örnek ahlâkı ile, emr-i ma’rûf yapardı.
Emr-i ma’rûf yaparken mütebessimdi gayet,
Çektiği sıkıntıdan etmez idi şikayet.
Bu üstün hallerini görenler çoşuyordu,
Seyyid Hârûn Velî’ye, hizmete koşuyordu.
Can atardı insanlar, Allah için yolunda,
Vazife almak için, şehrin kuruluşunda.
Herkes sevinç içinde vazife bekliyordu,
Temel atma vaktini ip ile çekiyordu.
Ahâlinin sabırla beklediği an geldi,
Seyyid Hârûn, kuruluş için talimât verdi.
Büyük Velî kurmaya başlar iken şehrini,
Yaptı halk arasında vazife taksimini.
DEVAM EDİYOR ……/……………..
02.11.1993
