ŞİİR I EKOLOJİK DENGE
Pırıl pırıl akarken,
Derelerde çeşmede,
Biziz suyu kirleten,
Kaynakta şebekede.
Denizi tüketiriz,
Havayı inletiriz,
Herşeyi kirleten biz,
Güya insanız hem de…
İlerleme arzumuz,
Sınırsız ve doyumsuz.
Kazar kendi kuyumuz,
Uyanmayız yine de…
Hoş ise de modern hâl,
Hayat bindiğimiz dal,
Gerek ölçü, itidâl,
Ekolojik dengede.
SEFA KOYUNCU I 25.10.1998
