BU YAŞTAN SONRA - Sefa Koyuncu

BU YAŞTAN SONRA

“Bu yaştan sonra, sözü

Ağrıma gidiyor,

Yaştır hayatın özü,

Çok yaşayan biliyor.

“Bu yaştan sonra” deyip,

Kırkında yatalım mı?

Artık ipe un serip,

Tasayı atalım mı?

“Bu yaştan sonra” otur,

Oturduğun yerde sen,

Demek yaşlıya, olur,

Ne işkence bir bilsen.

“Bu yaştan sonra” insan,

Daha çok çalışmalı.

Tecrübesi konuşan,

Bir işle uğraşmalı.

“Bu yaştan sonra” gence,

Doğruları anlatan,

Olmamalı mı sence,

Gün görmüş örnek insan.

“Bu yaştan sonra” hoştur,

Bir işle uğraşmak.

Tenbellik hastalıktır,

Tedavisi çalışmak.

“Bu yaştan sonra” para,

Kazanmak ayıp değil.

Gitmez elbet mezara,

Yaşanmaz da sel sefil.

“Bu yaştan sonra” okul,

Bitiren bir insanın,

Gayretinde ibret bul,

Yaşı yok okumanın.

“Bu yaştan sonra” yazan,

Sanma ki boşa yazar.

Hayatın ummanından,

Döker altın damlalar.

“Bu yaştan sonra” kıymet,

Biçmek zordur insana,

Sarraflar biçer elbet,

Değer ince mercana.

“Bu yaştan sonra” sen de,

Bir gün yaşlanacaksın,

Şimdi dinlemesen de,

O gün anlayacaksın.

“Bu yaştan sonra” diyen,

Zehirli ok atıyor,

Konuşup düşünmeden,

Ciğerimi yakıyor.

“Bu yaştan sonra” mezar,

Daha sık hatırlanır,

Aklı olan ihtiyar,

Ahirete de hazırlanır.

“Bu yaştan sonra” bazan,

Yaşar ikinci bahar,

Çalışmalı her insan,

Son nefesine kadar.

SEFA KOYUNCU I 2000

ETİKETLER: nükteli söz özlü söz Sözün Özü Muhafazakâr san’at irak teknoloji gelecek filolog üçüncü yeni akımı ğneli üçüncü yeni muhafazakar türkçe türki büyük İğnelik muhâfazakar sanat başyazısı gazetesi rubâi yazı Güncel nükte Türk Edebiyatı kütüphane tarihli sefa koyuncu yazısı postası seydişehir gazetesindeki türkiye Üçüncü Yeni Nesil Akımı Türkiye Gazetesi dil bilimi Türk Dili ve Edebiyatı türk dili sohbet yorum edebiyat şair şiir kültür sanat sefa koyuncu