BEYAZ GÜVERCİN
Süzülerek kıvrım büklüm yollarda,
Uçup gittin, sesin kaldı rüzgarda;
Aştın nice karlı yüce dağları,
Geçip gittin hüzün yüklü bağları.
Bilemedik yazık senin kadrini,
Çekemedik nimet olan derdini,
Gitti elden eyvah cennet kuşumuz!
Kırık dökük kaldı hayat koşumuz.
Durmaz derler bülbül altın kafeste,
Vatan diye inler herbir nefeste,
Yollar iken vatanın, meskûn beldeler,
Sen mahpus gibiydin bizse derbeder…
Artık hürsün sevin beyaz güvercin,
Dileriz ki daim olsun sevincin,
Bize kalan acı tatlı hâtıra,
Revâdır ağlasak yana yakıla.
Bükükdür boynumuz şükür takdire,
İmânımız sonsuzdur kaza, kadere,
Varsa nasibimiz büyük sofradan,
Nimetini bol bol verir Yaradan.
SEFA KOYUNCU I 1979 I SAFFET ÇİĞİLLİ İMZASIYLA
