AYASOFYA ÖNÜNDE
Boynu bükük duruyor Fâtih’in yadigârı,
Mahzundur Ayasofya, mahzun Türk’ün diyârı.
Büyük Feth’in sembolü Ayasofya bir ölü,
Ötmez minâresinde, ötmez İslâm bülbülü.
Çıkarır istavrozu Hıristiyan girer de,
Müslümana izin yok ibâdete bu yerde…
Yere geçer yüzümüz Ayasofya önünde,
Siyah bir lekedir bu, Türk’ün beyaz gönlünde.
Türk’ün öz vatanında bu bir cür’et ki: Hayret!
İbâdete kapandı mânâ yüklü bir mabet.
Yıllar var ki mahrumdur tekbir Allah sesinden!
Koparıldı Fâtih’in vasiyetnamesinden.
Kilit vurmak kapına ne büyük felâkettir,
Şanla, şerefle dolu tarihe ihanettir!
Fâtih’dir dâvâcısı seni müze yapanın,
Müstehak lânetine, o muhteşem Sultânıın.
Bağlayanlar boynuna esâret zincirini,
Şehîdlerin kanına buladı ellerini.
Kızıl Rusya’da bile mabetler artık hürdür!
Hür dünya, neden sana hürriyeti çok görür?
Son buldu “Soğuk savaş”, “Barış geldi millete (!)
Açılır ibâdete Ayasofya elbette!
Açılır Ayasofya kapın ardına kadar,
Türk’ün öz vatanında gerçek demokrasi var (!)
“Utanç duvarı”nı da açtılar utanarak!
Tanınacak muhakkak Ayasofya’ya bu hak!
SEFA KOYUNCU I 1982 – SEYDİŞEHİR
