AKBABALAR DA GİTTİ
Nesli tükenen kuşlar kervanı çıktı yola,
Çevreyi harab eden insanları terk etti.
Geriye kalanların akıbeti hayrola,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Tarar idi çevreyi, tıpkı bir radar gibi,
Kırılması zor olan rekorların sahibi,
Leşlerin imhasında, yarışların galibi,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
İki odak noktalı keskin bakışı ile,
Kaçmaz idi gözünden, ölü karınca bile,
Faydalı kuştu amma, ne söylesek nafile,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Tanırdı pis kokuyu, hem de çok uzaklardan,
Kaldırırdı kokunun kaynağını ortadan,
Korudu insanları salgın hastalıklardan,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Üşüşür de sürüyle konar leşin başına,
Başlardı birbiriyle temizlik yarışına,
Bulaştırmaz pis kanı, tüysüz olan başına,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Güçlü pençesi ile yakalayınca leşi,
Görülmeye değerdi, leşi imha edişi.
Çevre temizliğinde bulunmazdı bir eşi,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Yedi okka çekerdi konulsa teraziye,
Gönüllü fedâiydi yemyeşil araziye.
Nice canlılar gibi karıştı da mâziye,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Tehlikeyi sezince, zar zor kanat açardı,
Koca gövdesi ile avcılardan kaçardı.
Ortalama olarak yüzon sene yaşardı,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Dünyadaki her kuşun var ayrı bir hüneri,
Akbabanın işi de yok etmekti leşleri,
Lâkin yeteri kadar bilinmedi değeri,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti…
Sebepsiz değil elbet kurdun kuşun hilkati,
Çekiyoruz büyüyen tehlikeye dikkati,
Terkeyledi dünyayı akbabalar da gitti,
Nice faydalı kuşun dünyada nesli bitti…
SEFA KOYUNCU I SEYDİŞEHİR – 1988